Op speciale oude kalenders zie je het nog wel staan. De maanden wanneer het ‘weer’ onze aandacht vraagt voor een speciale groente, vrucht, vlees- of visgerecht. Maar tegenwoordig kijken we nauwelijks meer om naar deze adviezen want de meeste groenten en vruchten kunnen we nu op elk moment van het jaar kopen om vervolgens na hartelust met de ‘zomerse’ sla en spinazie te experimenteren in winterse stampotten. Langzaam aan vervagen de seizoenen en de bijbehorende bijzondere eettradities. De herfstperiode heeft gelukkig met zijn seizoensgebonden paddestoelen en wildgerechten nog een speciale sfeer, die ik in de zomer niet zo snel zou willen gaan copieeren.
Wanneer het weer zo dramatisch omslaat ruikt het buiten onmiddelijk anders. Vooral op de fiets merk je dat er zo’n ‘gezonde geur’ je neusgaten inglijd. Het zijn die typische herfstgeuren van mos, natte aarde en paddestoelen, waardoor ik meteen zin krijg in een bijpassende wijn. Een wat volle, intense wijn, zacht en krachtig tegelijk en die geurt, alsof je buiten loopt. Wijnen die als het ware de herfst gevangen houden in hun fles en in deze maanden maar al te graag willen worden geopend.
En juist in de maanden waar de ‘griepverschijnselen’ alweer aardig de kop op steken, kunnen een paar glaasjes wijn per dag geen kwaad. Mijn gevoel wordt hierbij gesteund door vele medische onderzoeken van de afgelopen jaren die concluderen dat, met name rode wijn, je een langer leven beloven en je er ook nog intelligenter door schijnt te worden. Let wel, een paar glaasjes per dag ! Deze filosofie en wetenschap is abslouut niet van de laatste jaren, want een paar honderd jaar voor Christus deelde de beroemde Griekse arts Hippocrates al wijn uit als preventief middel tegen allerlei kwalen, alhoewel zij zich misschien niet beperkten tot een aantal glaasjes.
Vroeger bestempelden we de wijnen uit de Bourgogne en de Rhone als typische herfst- en wildwijnen. Maar deze wijnen, gemaakt van druiven zoals de rode pinot noir, syrah en grenache of de witte chardonnay en viognier, zijn nu ook te verkrijgen in bijvoorbeeld een Australische en Zuid-Afrikaanse versie. Er is dus volop keuze.
Toch blijven de Rhône-wijnen voor mij iets heel speciaals hebben. Het gebied wat ons in de zomer bekoort met de heerlijke kruiden, krekelgeluiden en zinderende warmte geeft dat ook door aan zijn druiven. Als je de wijn drinkt voel je de warmte van de zon en proef je de kruidigheid en het ruige, beetje strakke van het landschap. De Côtes du Rhône van Domaine Les Goubert uit het jaar 2000 voldoet volledig aan deze omschrijving. De wijn ‘groeide op’ midden in de Gigondas, vlakbij de wijnen van de Chateauneuf-du-Pape. De wijn is zo mooi diep van kleur dat hij je onmiddelijk verleidt om een slok te nemen en er iets bij wil gaan eten. De smaak is zacht en soepel, maar krachtig en rijp genoeg voor bij een stoofschotel met redelijk veel smaak zoals lamsvlees met typische Franse witte bonen, tomaten en provencaalse kruiden. Belangrijk is om het vlees langzaam te garen zodat alle sappen in het vlees blijven. Nemen we de zomer toch nog even mee de herfst in.
