Elke ochtend zwaai ik mijn kinderen uit naar school en soms dwalen mijn gedachten wel eens terug aan mijn eigen tijd in de schoolbanken. Er is veel veranderd in de manier van onderwijs. Het lijkt of alles nu veel meer spelenderwijs en logischer aan de leerlingen wordt uitgelegd. heb nooit zo goed begrepen wat de zin was van rijtjes, het stomweg uit je hoofd leren van rijtjes, jaartallen en de enorme boekenlijsten.Jaren later komt het je wel van pas alhoewel lang niet alle leerstof zijn functie bewezen heeft. Lagere en middelbare school waren voor mij pure noodzaak. Het ging uiteindelijk om het einddiploma en dat was voor mij de enige motivatie om de leerstof erin te stampen.
Jaren later, tijdens mijn wijnstudie kwam ik weer terug in de schoolbanken. Maar nu was de drive er wel om de enkele meters hoge stapels boeken helemaal door te worstelen met duizenden feiten en wetenswaardigheden. Maar ieder feit viel op zijn plaats en het veroveren van deze kennis gaf me elke dag meer plezier in wijn. Tijdens de voorbereiding van het examen moest mijn gezin noodgedwongen wekenlang voedsel uit blik eten. Maar het heeft zijn vruchten af geworpen. maar allemaal voor een goed doel om daarna nooit meer slechte wijn te hoeven drinken.Gedurende de studietijd
Hubrecht Duijker omschrijft het alsvolgt:”Wijn is synoniem met variatie. Er valt dan ook ongelooflijk veel over te weten. En, net als bij de schilderkunst, architectuur of muziek, hoe meer je weet, des te meer je geniet”.
